Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Mια βαλίτσα αναμνήσεις!!!!!!

Πόσα ρούχα, πόσα παπούτσια μπορεί να χωρέσει μια βαλίτσα?

Ανοιγμένη στο πάτωμα, με  περιμένει να χώσω μέσα όσα μπορώ από τα πράγματα που θα πάρουν το δρόμο της επιστροφής!

Η επιστροφή!

Πόσες αναμνήσεις να χωρέσω και να στριμώξω μέσα στη βαλίτσα;
Πόσες γλυκές, πόσες πικρές αναμνήσεις, από αυτό το καλοκαίρι;
Το καλοκαίρι που στο στόμα μου αφήνει γεύσεις πρωτόγνωρες, γλυκές σαν πετιμέζι, πικρές σαν φαρμάκι!!!

Στιβάζω τα ρούχα το ένα πάνω στο άλλο, χωρίς να με ενδιαφέρει αν θα χωρέσουν όλα, αν θα τσαλακωθούν. 
Το μόνο που βλέπω είναι που πάνω τους σχηματίζονται νερένιες κηλίδες. 
Θα στεγνώσουν!!!!! 
Ετσι όπως σκύβω στάζουν από τα μάτια μου σταγόνες και απλώνονται πάνω τους. 
Θα στεγνώσουν!!!!

Είναι οι αναμνήσεις που με πνίγουν, που υγροποιούνται και γλυστράνε μέσα από τα μάτια μου, να πάρουν τη θέση τους μέσα στη βαλίτσα της αναχώρησης.

Μια - μια πέφτει και απλώνεται και αλλάζει το χρώμα του ρούχου. 
'Ολα είναι διαφορετικά πια!!!!

Πέφτει το "βλέμμα που ψάχνω" και που το βρήκα αλλά ξεγλύστησε.
"To νταμάρι των ψυχών" ρίχνει την χρυσόσκονή του.
"Το μαγικό χαλί φτιαγμένο από κουρέλια" που φιλοδοξεί να πάρει τη θέση του στο σπίτι που πάω!!!
"Ο χρόνος εχθρός" που θα με εχθρεύεται για μια ζωή!!!!!
"Τα αέρινα λόγια" που τα διαλύει ο αέρας αλλά αφήνουν την αύρα τους!!!!!
'Ολα θέλουν να μπούν στη βαλίτσα. Τα πιο μικρά, τα πιο άτεχνα, τα πιο αδιάφορα, τα πιο ασήμαντα, διεκδικούν κι αυτά μια θέση.
Όλα όσα με συντρόφεψαν αυτό το καλοκαίρι!!

Ακόμα και το "ξωτικό της καρδιάς μου". Θέλει να στριμωχτεί κι αυτό!!!

'Ομως αυτό δεν θα το αφήσω να στριμωχτεί. Να ζοριστεί. Δεν θέλω να βαρύνω την μικρή καρδούλα του.
Την θέλω ανάλαφρη και παιχνιδιάρα. 
Θα το αφήσω να διαλέξει αν θέλει να μείνει μέσα στις βαθιές αυλακώσεις που άνοιξε στο μυαλό μου και στην απεραντοσύνη της καρδιάς μου.
Να αλωνίσει στο κενό που αφήνει, να παίξει, να στριφογυρίσει κι αν θέλει να ζήσει εκεί!!!!

Θα είναι το μόνο που θα λείπει από τη βαλίτσα!!!
H θέση του είναι στο Θρόνο της καρδιάς μου!!!

the end - the doors

είναι;;;;;;;;;;;;;

3 σχόλια:

  1. Αχ αυτές οι βαλίτσες!!! Ποτέ δεν έχουν πάτο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν μπορείς να φανταστείς μέσα στη βαλίτσα του μυαλού τι μπορεί να χωρέσει. Ζωές πραγματικές, ζωές φανταστικές, ζωές χαμένες, ζωές επιθυμητές.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. https://www.youtube.com/watch?v=GeisCvjwBMo
    κάπου σ' ένα ταξίδι υπήρχε κι ένα φιλί στα κλεφτά,
    πάντα υπήρχε, άλλοτε το φοράς στο πέτο κι ευωδιάζει κι άλλοτε το κουβαλάς στο βιβλίο σου σα σελιδοδείκτη!
    Καλή Κυριακή να έχεις!
    υγ. στις φώτος μας κάνουμε και καμιά απόπειρα χαμόγελου, ελαφρώς δαμάζουμε το άγχος της στιγμής και γοητεύουμε το κοινό μας!!!
    ;-**

    ΑπάντησηΔιαγραφή