Ο εφιάλτης....

Ο εφιάλτης ... που φέρνει αναμνήσεις!!!!!!!!!

 Η νύχτα τραγική!!!!
Η προηγούμενη μέρα έντονη! Επρεπε να κανονιστούν πολλά για να είναι όλα στην εντέλεια. Να μην υπάρχουν κενά να μην μπάζει η υπόθεση. Λεπτομέρεια!!!!! Τι κρίμα!
Οταν εγώ κάνω σχέδια, είναι σίγουρο πια οτι ο Θεός μου κάνει πλάκα, σπάει πλάκα μαζί μου και βάζει ίσως κι άλλους στο παιχνίδι.
Πόσο καλοπροαίρετη πρέπει να είμαι ή πόσο ηλίθια;
Θέλω και απαιτώ ότι δίνω να παίρνω. Εγωιστικό; Ισως. Αν και για μένα είναι η έννοια της ισότητας σε οποιασδήποτε μορφής σχέση.


Ο εφιάλτης κάλυψε όλο το βράδυ. Η αγωνία, η απόγνωση, το κλάμα, η απογοήτευση, τα θέλω που τα πήρε κάποιος και τα έκανε σφουγγαρόπανα, το χάσιμο όλων όσων έχω αποκτήσει, όλα χόρευαν στο όνειρό μου. Τα υπέροχα χρώματα που είχαν κατακλύσει την ψυχή μου λίγες ώρες πιο πρίν, έπαιρναν γκριζωπές μουντές ανταύγειες σκοταδιού, μέχρι που έφερα το μίζερο μαύρο. Το μίζερο χρώμα της μούχλας και της εγκατάληψης.
 Κι εγώ να κλαίω και να πηγαινοέρχομαι μέσα σε ρημάδια και να προσπαθώ να γυρίσω εκεί που βρισκόμουν πριν με πάρει ο ύπνος. 
Προφητικό, προειδοποιητικό;
Σίγουρα επιρρεασμένο από την χθεσινή βραδιά.

Και τώρα πίνοντας τον καφέ μου και προσπαθώντας να ξορκίσω τις εικόνες από το μυαλό μου, έρχονται άλλες πιο παλιές, μερικών μηνών πριν, που μου δείχνουν οτι κι αυτό που ζω θα το κάνω να ξεθοριάσει και να χαθεί. Εχω δύναμη. Εχω; ή έχει εξαντληθεί; 

Είναι πιό έντονο αυτό ή μου φαίνεται? Είναι πιο νέο, δροσερό, ακούραστο, αεικίνητο, απαιτητικό, τόσο πολύ ίδιο με το δικό μου τέμπο, τόσο οικείο, τόσο ποθητό, τόσο μισητό!!!!!!!!

Θυμάμαι πάλι τις δύσκολες στιγμές. Απίστευτα δύσκολες, με μόνο τον εαυτό μου να προσπαθώ να καταλάβω και να διαχειριστώ μια κατάσταση πρωτόγνωρα άγρια για μένα.


Ομως όλο αυτό το σκηνικό από το πρόσφατο παρελθόν, έφερε μια αύρα συμπαράστασης, αισιοδοξίας και ισχυρής φιλίας στην καρδιά μου. Μιας φιλίας που άρχισε με ανορθόδοξο τρόπο, που εξελίχθηκε και εξελίσσεται μέρα με τη μέρα.


Η φίλη μου είναι μαζί μου. Αδερφή, συμπαραστάτρια, λογική που χρειάζεται η παράνοιά μου. Περιμένω τη γνώμη της. Μετράει.
Περιμένω τα νέα της, τα ζω κι εγώ μαζί της.

Καλημέρα φιλενάδα, ο εφιάλτης φεύγει πίσω κι η μεταξύ μας απόσταση μεγαλώνει, μέχρι να χαθεί στο βάθος του χρόνου.!!!!!!