Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

δυο κεριά λιωμένα. ...



Δυο κεριά στο τραπέζι πάνω
Τα ονοματίζω
Το όνομα σου, το όνομά μου
Το κορμί σου, το κορμί μου
Σιγολιώνουν....

Μάτια καρφωμένα πάνω στις φλόγες
Που έσβησαν τα πάντα γύρω τους

Μόνο αυτές υπάρχουν
Δυναμώνουν ...
Μικραίνουν
Πετούν ανεπαίσθητες σπίθες
Σε κάθε τους τσακ τσακίζω

Λιώνουν τα κεριά
Ρυάκια που ενώνονται διπλώνουν κι αγκαλιάζονται σαν κορμιά καμμένα

Σαν τα κορμιά μας

Ενωμένα με μια χημεία έντονη και αφανή στο πλήθος
Μια μάζα μαλακή και εύπλαστη

Μόνο σ'αυτή μπορώ να δώσω σχήμα
Να την πλάσω δική μου
Να της δώσω μορφή
Να την φυλάξω κάτω απ το μαξιλάρι μου
Να σ ονειρευτώ γι άλλη μια φορά
Γι άλλη μια νύχτα
Μονη μου