Κυριακή 24 Ιουνίου 2018

Καλοκαιρινή βραδιά κι απόηχοι απ' τα παλιά

Τα σεντόνια, ζεστά κάτω απ' το καλοκαιρινό φεγγάρι
Λες κι έχει ζηλέψει  την κάψα του ήλιου 
κι έχει βαλθεί να γίνει ακόμα πιο ζεστό!

Οι παλάμες έρπουν δεξιά αριστερά, ψαχουλεύουν στα τυφλά, για να ακουμπήσουν 
το πιο δροσερό μέρος και να μεταφερθεί το κουρασμένο κορμί
να ανακουφιστεί, να αφεθεί και να γαληνέψει!

'Αηχη η νύχτα!
Δυναμώνει αυτή η σιωπή την υπερένταση της μέρας.
Ίσως μια μουσική, μια ομιλία να γλύκαινε αυτή την οξεία σιωπή.

Οχι μια οποιαδήποτε μουσική, 
όχι μια οποιαδήποτε ομιλία.
Μια μονότονη ομιλία με ειρμό, 
με εναλλασσόμενες φωνές...
πότε έντονες, πότε χαμηλές!

Μια μουσική που να μπαίνει σφήνα ανάμεσα στις ομιλίες
και να κλείνει απαλά την ιστορία........

Σαν τον απόηχο του θερινού κινηματογράφου της γειτονιάς, που νανούριζε την παιδική ψυχή
κι έριχνε τον βαθύ ύπνο στα μάτια

Όπως τότε!
Όπως παλιά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου