Αδυναμία ... τίτλου

Κι άντε μαθαίνεις. 

Και το ανεξήγητο, εξηγείται.

Και η μαγεία χάνεται.

'Ολα αυτά που τα ένοιωθες στον αέρα σαν κόκκους χώματος να πλανόνται, τώρα έπεσαν σαν λάσπη πάνω σου. 

Λάσπη που ξεράθηκε λες απότομα από τον αέρα και έκανε μια κρούστα που έκλεισε κάθε πόρο του δέρματός σου.

Που σου στέρησε την αίσθηση του μαγικού αγγίγματος.

Σφράγισε τα μάτια σου και δεν βλέπεις.

 Έκλεισε τα ρουθούνια σου και δεν αναπνέεις, δεν οσμήζεσαι γνώριμες αναγκαίες μυρωδιές.

Βούλωσε τ' αυτιά σου και δεν ακούς. 

Αδρανοποίησε τα χείλη, που δεν νοιώθουν και δεν ανταποκρίνονται.

Ακινητοποίησε τα χέρια σου και δεν πιάνεις, δεν αγκαλιάζεις, δεν χαϊδεύεις. 

Μούδιασε τα πόδια σου και δεν προχωράς.

Πάγωσε την καρδιά σου και δεν χτυπάει.

Έπρεπε; Έπρεπε να επιδιώξεις την αλήθεια; Έπρεπε να χαλάσεις το παραμύθι; 

Με ποιό κέρδος, με ποιές απώλειες;

Μαστίγωμα στο ήδη πληγιασμένο ψυχοσώμα!!!!!!

Αυτή το στρώμα λάσπης χρειάζεται να ράγισει, να σπάσει, να ξεφλουδίσει και να πέσει!!!

Ίσως μόνο με το εκκωφαντικό, θορυβώδες κράκ της καρδιάς!!!!!

Μέχρι τότε............

Coldplay - See you soon