Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

αρχής συνέχεια


‘Όλα αρχίζουν να παίρνουν μια θέση στη ζωή σου. Εκεί που πρώτα υπήρχε μόνο ένα μεγάλο θέμα που σάρωνε τη σκέψη σου, ξαφνικά αρχίζει να κάνει κενά. ‘Όπως το νερό που χύνεται σε γυαλιστερή επιφάνεια και μετά μαζεύει τόπους  τόπους, ενώ αφήνει στεγνά κενά.
Αυτά τα στεγνά κενά, ζητάνε γέμισμα!!!!!!! 
Το απαιτούν!!!!!!!!!! 
Κι εσύ άμαθη προσπαθείς να αρπαχτείς από κάπου για να βρεις να τα γεμίσεις. Κι αυτά ζητάνε και ζητάνε επιτακτικά. Κι εσύ προσπαθείς. Μπαίνεις σ’ ένα αγώνα δρόμου με πολλά εμπόδια. Ενώ νομίζεις ότι το τέρμα είναι κοντά , αυτό απομακρύνεται και σου βγάζει τη γλώσσα (ξέρετε :P).  
 Κι εσύ προσπαθείς , ακούς τα χειροκροτήματα ψεύτικα ή αληθινά δεν έχει σημασία κι αγωνίζεσαι για να αποδείξεις πόσο δυνατός παίκτης είσαι.
Πάλι αφήνεις απέξω τον εαυτό σου, που βαθιά μέσα σου φωνάζει «Κίνδυνος»!!!!!!!!!!!!
‘Όμως η ματαιοδοξία, η ανάγκη για επιβεβαίωση και  η ανάγκη να νοιώσεις  γυναίκα πριν το τέλος είναι πολύ ισχυρές.
Οι ορμόνες χορεύουν θαρρείς πιο ξέφρενα από την εφηβεία που έζησες. ‘Η μήπως την έχεις ξεχάσει; Μήπως είναι πια τόσο μακρινή;
Κι όμως βλέπεις ότι υπάρχουν άνθρωποι (δεν θα πω άνδρες γιατί οι άνθρωποι μετράνε όχι τα φύλα) που δείχνουν ενδιαφέρον για σένα. Ενδιαφέρον που το έχεις ξεχάσει, που έχει σβηστεί από τα απόνερα της καθημερινότητας, της ρουτίνας, της οικονομικής κρίσης, των οικογενειακών προβλημάτων.
Κι αυτό το ενδιαφέρον φουντώνει. Και μαζί φουντώνεις κι εσύ. Φουντώνει η φαντασία, η επιθυμία, η λαχτάρα για ζωή, η τρέλα, η απόγνωση.
Πρέπει να τα καταφέρεις. Πρέπει να τα φέρεις όλα στα μέτρα σου έτσι όπως μόνο εσύ ξέρεις και κάνεις τόσα χρόνια.
Λίγο διαφορετικά βέβαια, αλλά πρέπει……………..

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Εδώ είναι η αρχή!

Η αρχή ......... το όλον του παντός!

Κι εκεί , που λες ότι όλα είναι σε μια σειρά, εκεί που όλα είναι θαμμένα κάπου πολύ βαθιά μέσα σου, εκεί  που κάθε κρυφή επιθυμία, έχει βυθιστεί στο σκοτάδι της ψυχής σου, ξαφνικά….. κάτι συμβαίνει.
Κάτι  ταράζει το λιμνάζον σκηνικό που κοσμούσε τη σκηνή της ζωή σου μέχρι τότε.
 Κάτι που είναι διαφορετικό. Το νοιώθεις ότι δεν θα περάσει γρήγορα ούτε εύκολα.  Σου συμβαίνει και δεν μπορείς να προσδιορίσεις τι είναι. Καλό; Κακό;
Όλα αρχίζουν να αναδύονται μέσα από τα μαύρα νερά που τα είχες πνιγμένα.
Επιθυμίες για μακρινά ταξίδια. Ταξίδια που ονειρεύτηκες  και περίμενες μέχρι τώρα να συμβούν ή μόλις αποκτούσες χρόνο για τον εαυτό σου. Ταξίδια που ενώ τα είχες υποσχεθεί σε σένα, ενώ τα είχες προγραμματίσει, κάποιοι άλλοι στα στερούν και μένεις με μια πίκρα στο στόμα. Τι περίμενες τόσα χρόνια;  Γιατί μάζευες το χρηματικό μέσο ενώ στο διέλυσαν;  Τι στο διάολο έκανες τόσα χρόνια;  Γιατί δεν ύψωνες ανάστημα επιθυμιών κι όποιος μπορούσε ας ανέβαινε σε σένα;
Επιθυμίες για απόδραση του μυαλού. Αποδράσεις σε τόπους τέχνης, γραμμάτων, φίλων  γιατί τα στέρησες όλα.
Επιθυμίες για έρωτα, για πάθος που τις κλείδωσες τόσο βάρβαρα σε σκοτεινά υπόγεια. Το μόνο που κράτησες μια ματιά αδιάφορη, επικριτική  και για σένα εμετική.
 Καμιά ικανοποίηση προσωπική.
Μόνο η ικανοποίηση της αποδοχής των άλλων και της επιβράβευσης  της  δικής σου ανέχειας και δυστυχίας.
Ξαφνικά κάτι άλλαξε!
 Η σύγχρονη τεχνολογία έφερε νέους κώδικες, νέους ορίζοντες, νέους ανθρώπους στη ζωή μας, και κάποιοι φάνηκαν να ενδιαφέρονται για ότι συμβαίνει σε σένα.
Ετσι να είναι άραγε;
Πάντως ο αγέρας άλλαξε πορεία και μαζί του θα φέρει ανανέωση, αναζωογόνηση, ευκαιριακή χαρά,  αρκετή θλίψη, καρδιακούς φίλους, αλλά και πολλά σκουπίδια!!!!!!!!!!!
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…………………….