πού να σε ψάξω;

Πού να σε ψάξω;

Στους δρόμους γυρίζω.

Πότε φορτωμένη ψώνια, αλλά πάντα φορτωμένη με τη σκέψη σου. 

Βαριά στην καρδιά μου.

Πότε με τα χέρια στις τσέπες να σφίγγονται σε με γροθιά. Να ιδρώνουν και τα νύχια να ματώνουν την χούφτα μου.

Πού να σε ψάξω;

Στο τυχαίο, πάνω στις πλάκες του πεζοδρομίου; 

Στα περαστικά γρήγορα αυτοκίνητα, προσπαθώντας να σχηματίσω τη μορφή σου, μέσα από τα βρωμισμένα τζάμια από την κοσκινισμένη γύρη; 'Η όταν η αντανάκλαση του ήλιου θολώνει το ήδη θολωμένο βλέμμα μου;

Στους καφενέδες που είναι αραδιασμένοι στη σειρά;

Ψάχνοντας να διακρίνω μια μορφή που ξεθωριάζει μέσα στον ατέλειωτο χρόνο μακριά σου;

Πού να σε ψάξω;
Μακριά από το απειλητικό για μένα, πλήθος, που σε περιτριγυρίζει;
Πού να σε βρω;

Μα να 'σαι!  Κάπου σε μια γωνιά. Μ΄ένα καφέ κι ένα γλυκό μπροστά σου. Με χέρια και κινήσεις να δίνουν έμφαση στον λόγο σου. Να κρατάς το ακροατήριο πάντα σε εγρήγορση.

Κι έρχομαι κατά πάνω σου! Να χωθώ στην αγκαλιά σου. Να σε μυρίσω όπως το πεινασμένο σκυλί το φαγητό της ψυχής του. Να μυρίσει το όλο μου με το άρωμά σου.

Ομως σε κοιτάζω από μακριά! Κλεφτά! Αστραπιαία!
Το τιμόνι γλιστράει κάτω από τις ιδρωμένες μου παλάμες.
Το φανάρι πρασινίζει. Πρώτη ταχύτητα.... Σ' έχασα για άλλη μια φορά!

'Αλλη μια παραίσθηση στην άχρωμη πραγματικότητά μου.

Που να σε ψάξω για να σε βρώ ουσιαστικά; Αποκλειστικά! 

Αυτή τη βραδιά

Είναι αυτή η βραδιά.....

Η μοναξιά χορεύει προκλητικά μέσα στο κορμί

πειράζει το μυαλό και το σπρώχνει

να γυρίσει σε μέρες που στάλαζαν μέλι

Κι όμως ...η πικράδα είναι έντονη στην άκρη της γλώσσας

τολμάει να σπρώξει κουβέντες βαριές

να ξεπεταχτούν σαν φίδια που δίνουν το θανάσιμο δάγκωμα

Το μέλι δεν χαλάει ποτέ στους αιώνες λένε....

Πάντα νιώθεις τη γεύση του και κείνο το άρωμα 

που σε στέλνει να φτιάξεις εικόνες νοερές,

 με πολύχρωμα λουλούδια,

με καταπράσινες πευκοβελόνες,

 που κρύβουν τον καλοκαιρινό ήλιο

και σταματάνε την κάψα του πάνω στο δέρμα και στα μάτια

Κι όμως....Αυτή τη βραδιά

Η γεύση γύρισε σε πίκρα

Ο καλοκαιρινός ήλιος σε παγωνιά

κι η κάθε ελπίδα σε απογοητευτική απελπισία

Αυτή τη βραδιά... ο χειμώνας είναι τόσο δυνατός

που σβήνει κάθε ανάμνηση καλοκαιριού

Αυτή τη βραδιά.... και κάθε βραδιά....