Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Γαλάζια λάμψη!!!!!

Το μάγουλο ζουλιέται στο μαξιλάρι σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια ύπνου . Το βλέμμα καρφωμένο στο χλωμό μπεζ του τοίχου, προσπαθεί να τον τρυπήσει και να περάσει απέναντι. Να δει έξω.  'Η να δραπετέυσει.

Θολώνει το βάθος μα το πρώτο πλάνο είναι ήδη θολό. Πάνω στο κομοδίνο. Από κει που θα ξεπροβάλει η γαλάζια λάμψη.

Με την άκρη του ματιού αντιλαμβάνομαι τη λάμψη του ανοξείδωτου πλαίσιου, που παίζει με το φως και με κοροϊδεύει. Κάνει κάτι σε γαλάζιο, αλλά όχι, είναι η αντανάκλαση των φύλλων του δέντρου έξω από το παράθυρο που με ξεγέλασε.
Για άλλη μια φορά ξεγελάστηκα. Πόσες πολλές; Πόσες ακόμη;

Είναι τόσο οδυνηρό να περιμένεις μια γαλάζια λάμψη και να μην έρχεται!!!!!!!!!!!


Ξανακαρφώνω το βλέμμα στον τοίχο. Προσπαθώ να δω τις αντανακλάσεις ενός καθρέφτη με χρυσή κορνίζα από το πρόσφατο παρελθόν. 'Ερχονται και ξαναφεύγουν. Με ξεγελούν κι αυτές.

Σαν τον ύπνο που τον παρακαλώ να έρθει να με λυτρώσει από την αναμονή της μέρας. Να μικρύνει τη μέρα, να μικρύνει τη νύχτα, να φεύγουν όλα πιο γρήγορα.

Ας έμενε τουλάχιστον το είδωλο του καθρέφτη καλά χαραγμένο στη μνήμη. Χωρίς παράσιτα. Επαναλαμβανόμενο, για εμπαίδωση.
Η απίστευτη ομορφιά που αντίκρυσα και μου χάϊδεψε τα μάτια και την ψυχή. Η τέλεια αρμονία!!!!!!!! 


Η γαλάζια λάμψη!!!!!!!! Αναβόσβησε!!!!!!!!!
Με βγάζει από τη σκέψη. Την ψάχνω να την ανοίξω με λαχτάρα... σαν ένα μπουκάλι παγωμένο νερό όταν το στόμα στεγνώνει. 
Ανοίγει.
Τι κρίμα η γαλάζια λάμψη με άλλη ταυτότητα. Οχι η δική μου γαλάζια λάμψη!!!!!! Οχι αυτή που περιμένω μέρες τώρα!!!! Οχι αυτή, που την προκαλώ όσο μπορώ, για να συμβεί.

Πιέζω το μαγουλό μου πάλι στο μαξιλάρι. 'Ισως τώρα να κοιμηθώ, ψάχνοντας  το ειδωλο στον καθρέφτη, καλώντας το να ζωντανέψει στη ζωή μου, για ακόμα μια φορά, έστω και τελευταία.....
  
SHINE

1 σχόλιο: