H βροχή και το σκουλήκι!!!

 
Απ΄το πρωί άρχισε μα σιγανή βροχούλα να πέφτει γύρω από το δεντράκι.
'Ενα δεντράκι με φύλλα ξεραμένα πάνω στα αδύνατα κλαδιά του.
Οι σταγόνες ποτίζουν το χώμα κι αυτό απλώνει τις ρίζες του για να ρουφήξει αχόρταγα το δροσερό νεράκι. 
Πότε σιγανά, σαν χάδι! 
Πότε δυνατά σαν κορύφωση!
Το νοιώθει να κυλάει ανάποδα προς τα πάνω στον κορμό του.
Η δροσιά του, του φέρνει ζεστασιά, γαλήνη, ρίγη ηδονής.
Κι ανεβαίνουν οι χυμοί.
Κι απλώνονται στα κλαδιά.
Και φτάνουν μέχρι τις άκρες.
Κι αυτό ανατριχιάζει, έτσι όπως σκάνε καινούργια φυλλαράκια, τρυφερά, έτοιμα για ζωή.
Ακόμα κι αυτά τα παλιά, τα ξεραμένα φύλλα, νωτίζονται από τις σταγόνες και ξεζαρώνουν.
Παίρνουν κι αυτά παράταση ζωής. Ξαναπρασινίζουν.
Κι η βροχή συνεχίζει το έργο της.
Κι αυτό θεριεύει!
Βγάζει νέα κλαδιά!
Νέα φύλλα!
'Oλα τόσο τρυφερά!!! Τόσο γυαλιστερά!!! Τόσο φρέσκα!!!
Βροχή και δέντρο σε μια λυτρωτική ερωτική σχέση.
Σχέση δημιουργική! Με άνθη και καρπούς!

'Ομως εκεί δίπλα ένα σκουλήκι ξεπροβάλει από το υγρό χώμα. 
Γλοιώδες! Πεινασμένο!
Το μάτι καρφωμένο στα νέα τρυφερά φυλλαράκια.
Αρχίζει να έρπει πάνω στον κορμό. Αφήνοντας σάλια στο πέρασμά του.
Το δεντράκι ανατριχιάζει. Τόσο διαφορετικό ρίγος απ' αυτό της βροχής!!!!!!!
Ξέρει τι το περιμένει.
Κι αυτό ανεβαίνει. Το σάλιο του καίει τον κορμό σαν οξύ.
Και προχωράει. Και κατατρώει τα πάντα στο διάβα του.
Τα παλιά ξανανοιωμένα φύλλα ξεραίνονται στην όψη του.
Και φτάνει στα τρυφερά. 
Αυτά που βγήκαν απ' την μυστική ένωση με τη βροχή.
Λιάνισμα!!!
Σιωπηρή εκτέλεση!!!
Ακόμα και το τελευταίο το πιο μικρό δεν γλυτώνει από την καταστροφική μανία!!! 
Τέλος της μέρας!!! Τέλος της σύντομης ευτυχίας του δέντρου.

Εκδίκηση στο δέντρο, που τόλμησε να ομορφύνει με την βροχή!!!


Here comes the rain!