Σε μια πλατεία.....

Καθισμένη στο παγκάκι σε μια πλατεία, κοιτάζω τις σκιές των ανθρώπων που περνούν από μπροστά μου.
 'Αγνωστοι.
 Παιδιά πέφτουν, τσιρίζουν, κλωτσούν μπάλες.

Το ένα τσιγάρο μετά το άλλο!!!!!!
Φώτα, πολλά φώτα!!!
Σβήνουν από τον ουρανό τ' αστέρια. Τόσο βάρβαρα!!!
Μονο κάτι κόκκινα αναβοσβήνουν ρυθμικά σε σταθερή χαμηλή πορεία πάνω από την πόλη. Αεροπλάνα για τόπους μακρινούς. Θέλω να είμαι μέσα!!!

Λόγια που αγγίζουν τ' αυτιά χωρίς να βγάζουν νόημα. 'Ερχονται και φεύγουν!!!

Ξεχασμένοι ήχοι από ένα αρμόνιο φτάνουν θλιβερά μέχρι το παγκάκι μου. Το Emmanuelle!!! Αγαπημένο, άλλες φορές. Ενοχλητικό τώρα.

Από πίσω ένα ξεκούρδιστο βιολί προσπαθεί να αγγίξει ένα κλασσικό κομμάτι. Μόνο προσπάθεια, χωρίς αποτέλεσμα.

Κοιτάζω γύρω μου. Αλλά τα μάτια μου δεν βλέπουν!!!
Μόνο μια φωτεινή οθόνη μπορεί να με κάνει να δώ!!!
Να δω αυτό που θέλω!!!

Πρέπει να προσέχω μέσα σ' αυτό το "χαμό" της πλατείας!!!
Τι να προσέξω;
Ποιός "χαμός" μπορεί να με βλάψει;
Τίποτα δεν μπορεί να με αγγίξει πιά εδώ!!!!!!
Σ΄αυτή την πλατεία!!!
Σ΄αυτό το παγκάκι!!!
Μόνο η όψη ενός "καφέ" απέναντι, με αμυδρές χειμωνιάτικες αναμνήσεις, που ζορίζω το μυαλό μου να τις φέρει στο προσκήνιο....... για να κρατηθώ!!!!!!