Ψίχουλα ... ευτυχίας!

Κάπως έτσι....
Μικρά σπουργιτάκια τριγυρίζουν στην αυλή μου.
Με μεγάλη προσμονή τα μάτια τους κοιτάνε διερευνητικά.
Ψάχνουν για τροφή. 
Ψιχουλάκια από το τίναγμα του μεσημεριανού.

Ματιές που παρακαλούν.
Κινήσεις που προκαλούν.
Αναμονή με εκνευρισμό.
Πνιχτές φωνούλες.
Στενή παρακολούθηση.

Σαν τα μάτια μου!!!!!!

Παίρνω ένα μεγάλο κομάτι ψωμί.
Πεινάω ακόμα!!!
Τρίβω λίγα ψιχουλάκια και τα πετάω.
Τρομάζουν, κάνουν να φύγουν, αλλά ξαναπλησιάζουν.
Τσιμπολογούν το μεζεδάκι τους.
'Ο,τι τους δώσω.
Λίγο!!!
Πρόσκαιρη χαρά.
Ματιές ευγνωμοσύνης.
Ματιές ζήλιας βλέποντάς με να τρώω το μεγάλο κομμάτι.

Ενοχές δικές μου!!!

Ίσως λίγα ακόμα ψιχουλάκια να τα γλυκάνω.
Εγώ ικανοποιούμαι και χορταίνω την πείνα μου.
Κι αυτά; 
Ας ρίξω ακόμα μερικά!!!!!!

'Οπως μου ρίχνουν κι εμένα λίγα ψίχουλα ευτυχίας!!!
Λίγα ψίχουλα χαράς, από το μεγάλο κομμάτι που γεύονται. 
Για να αποποιηθούν τις ενοχές της δυνατής χαράς και ευτυχίας που νοιώθουν.

Ενοχές δικές τους!!!

Πετάω όλο το κομμάτι του ψωμιού!!!
Και κλείνω την πόρτα πίσω μου!!!


Crumbs from your table -  U2!!!!!!