Ενας καφές... ατέλειωτος!!!

'Ενας καφές ατέλειωτος έμεινε στο φλυτζάνι.
Μια γεύση παράξενη!!!
Πικρή!!!
Ενας καφές απρόσμενα σερβιρισμένος.
Μια γουλιά γλίστρησε στο στόμα και κάηκα.
Ηταν πικρή!!!
Με κόπο προχωρησε, με κόπο δοκίμασα και δεύτερη.
'Ηταν ο καφές;
'Ηταν η αγωνία;
'Ηταν η αμηχανία;
Ήταν η ανασφάλεια;
'Ηταν ο φόβος του άγνωστου;
'Ηταν που δεν μ' αρέσει ο εσπρέσσο;

Δεν μπόρεσα να τον τελειώσω!!!
Εμεινε εκεί, μέσα στο φλυτζάνι!!!

'Ενας καφές τι μπορεί να κρύβει;
'Ενας καφές τι μπορεί να γεννήσει στην ψυχή;
'Ενας απλός καφές μηχανής!!!
 
Κι όμως είναι ο μόνος καφές που αναπολώ!
Ο μόνος καφές που νοιώθω τη γεύση του στο στόμα μου ακόμα μετά από τόσο καιρό!!!
Ο μόνος καφές που θέλω να πιώ και να ξαναπιώ!!!
Ο μόνος καφές που δεν θέλω να τελειώσει ποτέ!!!
Να είναι εκεί στο ίδιο φλυτζάνι που να γεμίζει ξανά και ξανά και ξανά με λίγο παραπάνω "ζαχαρούλα" όμως!!!