" ... μέσα απ' τα δικά μου παπούτσια..."

Μια έκφραση που δεν είχα ξανακούσει
"Αν μπορείς να δεις μέσα απ' τα δικά μου παπούτσια, δεν θα..."
Δεν θα έβλεπα; 
Δεν θα ένοιωθα;
Δεν θα πόναγα;
Δεν θα υπερεκτιμουσα;
Δεν θα ζούσα ....

Τα δικά μου παπούτσια τα φοράω χρόνια
Το δέρμα τους έχει γίνει ένα με το δικό μου
Το ξέρεις, το ξέρω, το ξέρουμε, 
προσπάθησα να τα βγάλω
Τα τράβηξα, τα χτύπησα, έχωσα μέσα τα δάχτυλά μου βίαια
τα πόδια μου πλήγιασαν
μάτωσαν,
πόνεσαν πολύ απ' την προσπάθεια
το ξέρεις...

πήρα μαχαίρι να τα σκίσω κι αντί γι αυτά έσκισα τα πόδια
κι η μαχαιριά έφτασε μέχρι τη καρδιά
που με διάταξε να σταματήσω
να τα αφήσω να με οδηγήσουν στο δρόμο που θέλουν αυτά
σ΄αυτά τα όμορφα, 
που με κάνουν να βλέπω μόνο εγώ φορώντας τα
σ' αυτά τα δύσκολα, 
που δεν παίρνουν καμιά μελλοντική ευκολία

Τα δικά σου παπούτσια δεν θα τα φορέσω ποτέ
 για να δω μέσα απ΄αυτά
Το μόνο που ελπίζω είναι να μικρύνουν, 
να ζαρώσουν τα πόδια μου κι οι προσδοκίες μου
για να βγούν μόνα τους, ανώδυνα, μέσα απ΄τα δικά μου!