Νάτο πια εκεί που έπρεπε να είναι εδώ και μήνες.
Κοίτεται ατόφιο μέσα στα σκουπίδια,
πάνω από τα κατακάθια του καφέ.
Σαν κατακάθι κι αυτό συναισθημάτων που έβγαλαν το άρωμά τους και ξεθύμαναν.
Κι όμως είναι σαν να άδειασε πριν μιά ώρα!!!!!!!!
Άδειο, όμως εδώ και μήνες
Φυλαγμένο με φροντίδα.
Τρυφερότητα κι αγάπη όταν το άγγιζαν τα δάχτυλα,
πάνω στα χνάρια που είχαν αφεθεί χωρίς σκέψη,
με αυθορμητισμό και με υπόνοιες φροντίδας
Φαντασία και παραμύθι συνοδοιπόροι στο πέρασμα του χρόνου
Ανάπαυση καρδιάς όταν ακουμπούσε στο μάγουλο
πλασματική αναπλήρωση κενού.
Μια ειδωλολατρεία ενός ψεύτικου θεού
που το μυαλό γεννάει κι η σκέψη κολλάει
Άδειο, εδώ και μήνες
'Αδεια κι ψυχή
δεν υπάρχουν ανταλλακτικά για να ξαναγεμίσουν...
... μόνο το περίπτερο στη γωνία που μένει ανοιχτό
με πολλά, γεμάτα, πολύχρωμα, λογιών λογιών, πακέτα
διαθέσιμα στα μάτια σου, στα χέρια σου, στο στόμα σου...
... που σου κλείνουν το μάτι για να πάρουν τη θέση τους
στο τσεπάκι που είναι στο μέρος της καρδιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου