Της ζήλιας τα καμώματα....

Κομματάκι κομματάκι έρχεται και δένει
κάθε μέρα
κάθε ώρα και κάθε λεπτό
στοιχεία αληθινά;  στοιχεία πλασματικά του μυαλού;
αναλύσεις συμπεριφορών που δεν ικανοποιούν;
λόγια ειπωμένα και αναλυμένα στραβά;
σατανικές συμπτώσεις;

Μιά μόνο σκέψη που απορροφά
σαν στεγνό σφουγγάρι όλες τις άλλες σκέψεις

Που αδρανοποιεί κάθε όμορφο
που ζωντανεύει σκοτεινά σκουλήκια
που μασάνε κάθε τι στο διάβα τους
και αφήνουν ρημαγμένες αναμνήσεις
μισοζώντανες.... που φωλιάζουν και θεριεύουν
σαν ζόμπι που τρέφονται
από τις σκαμμένες πληγές που ματώνουν ασταμάτητα

Αποφάσεις αθέμιτες κι όμως ηθελημένες
αποτελέσματα μοιραία και δηλητηριώδη

Δηλητηριασμένες καρδιές
δηλητηριασμένα μυαλά
δηλητηριώδης σκέψεις
χαμένα "εγώ"
μοναξιά ατέλειωτη...
προσμονή ανατροπής... Ανέλπιδη...

Στα ψέματα.....

Μέσα στη παραζάλη μου 
Νιώθω οτι......

Στα ψέματα ... αγκαλιαζόμαστε!
Στα ψέματα ... φιλιόμαστε!
Στα ψέματα .... δινόμαστε
κι όλα γυρίζουν πίσω! 

Ψέματα τα λόγια μας
ψέματα τα βλέματά μας
ψέματα τ' άγγιγμα το τρυφερό
ψέματα οι ψίθυροι 

Στα ψέματα ...θηρία που παλεύουν
στου πόθου το ρίγκ
Στα ψέματα ... κεριά που λιώνουν 
σε θεϊκά μανουάλια της αγάπης
Στα ψέματα ... οι σφιχτές αγκαλιές


Προσπάθειες.... στα ψέματα κι αυτές
για να γίνουν όλα στ' αλήθεια..... 

ΣΑΝ ΨΕΜΑΤΑ ΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!

Να ήταν όλα τα ψέματα... "Στα ψέματα"! ....
Λαθεμένα βαλμένα!....  μέσα σ' ένα αληθινό κορμί
σ' ενα αληθινό μυαλό..... σε μια αληθινή ψυχή!

ψέματα - Ν. Πορτοκάλογλου

Η φίλη μου η Ιωαννούλα!

Μια ιστορία  να σας πω, για συνοδεία του Κυριακάτικου καφέ......
βγαλμένη απ' τα παραμύθια που σχεδιάζει το μυαλό....... 
ή μήπως η πραγματικότητα ερήμην μας;

Για τη φίλη μου την Ιωαννούλα.
Καλό κορίτσι κι αυτό. Νησιώτικο.
Με ένα γερό καπετάνιο στη γέφυρα της ζωής της εδώ και χρόνια.
Ευαίσθητο. Αγαπησιάρικο. 'Εξυπνα αφελές!

Μόνο που στη "γέφυρα" ανέβηκε ένας λάθρος καπετάνιος. Θρασύς.
Κι η Ιωαννούλα έχασε τα πασχάλια.

'Εχασε τον ύπνο της, έχασε τη ζωή της!
Εχασε τη διάθεση για διασκέδαση, 
τη διάθεση για παρέα, για καλαμπούρι
και κάθεται ΕΚΕΙ ... 

να είναι πάντα παρούσα στην στιγμιαία εμφάνισή του
να αποχωρεί με την αναχώρησή του ....
και να επανέρχεται πάλι σύντομα,  με προσμονή..
προσπάθειες εντυπωσιασμού πολλές.....
που πάντα δεν έχουν την αποδοχή που περίμενε ...
γιατί η αποδοχή ...... προδίδει.... κι ανοίγει τα μάτια των άλλων

και απογοητεύεται και τις παίρνει πίσω..
και περιμένει αφίξεις κι αναχωρήσεις μακρινών ταξιδιών.... 
και περιμένει ένα μήνυμα ή ένα κλεφτό τηλέφωνο.....
και ξενυχτάει για μια καληνύχτα .... 
και λυκοφέρνει μέχρι την "καλημέρα".... 

Οι λάθροι καπεταναίοι Ιωαννούλα μου έχουν πολλά καράβια, 
μαούνες, κότερα, ανεμότρατες, φρεγάτες... που θέλουν να κυβερνήσουν. 
Ετσι για την ποικιλία. 
Στόχος τους το πολυτελές υπερωκεάνιο .... 
Δεν είσαι.... Δεν είμαι...

Είμαι κοντά πολύ κοντά σου,  
μια ανηφορική ανάσα δρόμος από σένα!!!!!!!!!!!!!! 
Δισταγμός.
Γιατί ότι μας ενώνει.... μας χωρίζει κιόλας........

Αλλαγή,  αναθεώρηση, λήθη,
Έρωτας  ειναι αυτος!!!!!

Μάθημα για τις ανθρώπινες οντότητες

Ανθρώπινη οντότητα!
Τόσο ιερή
Τόσο πολύπλοκη και πολυδιάστατη
Τόσο δύσκολη να ερευνηθεί σε βάθος και  να κατανοηθεί
Και τόσο γοητευτική σαν σύνολο

'Ενα σύνολο που έμαθα πάντα να σέβομαι 
και να αποδέχομαι ή να απορρίπτω εξ ολοκλήρου στη ζωή μου

Ποτέ δεν διαμέλισα μια ανθρώπινη οντότητα!
Ποτέ δεν την χώρισα σε μέλη σαρκικά ή πνευματικά
Ποτέ δεν διάλεξα ποιό απ' όλα τα μέλη εξυπηρετεί τους σκοπούς μου
και να ονοματίσω τον κάθε άνθρωπο μ' αυτό το μέλος

Ποτέ δεν έδωσα ρόλους τιποτένιους
και ποτέ δεν θα παίξω κάποιο τέτοιο φτηνό ρόλο
σε μια ακόμα πιο φτηνή παράσταση

Κάθε άνθρωπος είναι σημαντικός για όσο το αποδεικνύει,
το πιστεύει, το υποστηρίζει και το συντηρεί

Μετά έρχεται η σαπίλα και το τέλος μιας 
αποτυχημένης παράστασης

HAPPY VALENTINE'S DAY.....
 λοιπόν για οσους χαίρονται τα κόκκινα και πιστεύουν οτι τους λυτρώνει, και φωτίζει τα σκοτάδια της ψυχήςτους