Ποικιλόμορφο λιώσιμο

'Ενα τσιγάρο λιώνει στο τασάκι δίπλα μου,
 καθώς ξεδιπλώνουν τα δάχτυλά μου κάθε τσάκιση της ψυχής μου. 

Δίπλα δυο πακέτα, 
τό ένα πάνω στ' άλλο μισογεμάτα από τσιγάρα
και παραδίπλα ένα από καιρό πολύ,  
αδειανό,
μα γεμάτο εικόνες,"σ' αγαπώ", αγγίγματα, μυρωδιές κι αναμνήσεις,
που έχουν κρυφτεί εκεί μέσα, ζητώντας καταφύγιο, 
για να μην μπορέσω να τις ξεριζώσω απ' την καρδιά μου.

Κι όπως λιώνει το τσιγάρο,
 ο καπνός καίει τα μάτια μου. 
Κι αυτά αντιδρούν όπως ποτέ δεν μπόρεσα να αντιδράσω εγώ. 
Και ξεχειλίζουν,
όλα αυτά που θέλω να γράψω, 
να φωνάξω, 
να ψιθυρίσω, μα δεν το κάνω. 
Αυτά μπορούν. 'Οποιος τα δει θα τα διαβάσει, θα καταλάβει.

Τελειώνει το τσιγάρο κι αφήνει ένα κλαδί από γκρίζα στάχτη πάνω στο διάφανο του κρύσταλου.
'Ενα κουφάρι καμμένο.
Μια ιστορία διαλυμμένη.
Λόγια που δεν λέγονται μόνο καίγονται απ' τον καϋμό!
Μια ζωή που δεν την ρούφηξα,  και μού μεινε η στάχτη!