Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Τέλος εποχής

Μέρες ζεστές κι ατέλειωτες......
Νύχτες απόλυτης προσμονής....

Ξερός δυνατός βοριάς
Υγρός νοτιάς με θολό κύμα
Ενας αέρας που άλλαζε συχνά
και που δεν ήξερα ποιός είναι ο σωστός, 
για να φέρει και να γεμίσει
τη ζωή μου στη σκιά της  παραλίας...

Η άρνηση εναλλάξ με την ευχή
Νοερά παρακάλια
Φανερές απομακρύνσεις
ψυχρά ψεύτικα προσωπεία
πλασματική βοήθεια σε μια πληγωμένη ψυχή

το σωστό και το λάθος πλεγμένα σφιχτά,
δεν ξεχώρισαν

εκφράσεις θολές
ματιές χωρίς ουσία
αγγίγματα διφορούμενα
συγκεχυμένα μηνύματα χωρίς  ουσία

άλλο ένα "καλοκαίρι" τέλειωσε...
άλλος ένας "χειμώνας" έρχεται...
Το τέλος μιας εποχής.



3 σχόλια:

  1. Οι εποχές αλλάζουν μέσα μας όταν το επιδιώξουμε, ακόμη και χωρίς αυτό που ίσως επιθυμούμε, να μας παρέχει την όποια ασφάλεια. Ένα δάκρυ είναι πλεγμένο με ένα χαμόγελο, χωρίς την ύπαρξη του ενός, το άλλο αργοπεθαίνει στη λήθη. Όμορφοι στοίχοι...που αδικούν τον παραλήπτη. Καλή σου μέρα στη τελευταία Κυριακή μιας εποχής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάλλον παραλήπτης δεν υπήρξε ΠΟΤΕ!!!!
      Οποτε ουδείς αδικήθηκε.
      Ίσως μόνο οι σκέψεις και το μυαλό που επέτρεψε να εκφραστούν και που πλανώνται στον ιστό... και στο χρόνο.
      Οι εποχές αλλάζουν... όλα αλλάζουν ... επιδίωξη; εξαναγκασμός; εσωτερική ανάγκη; τίποτα δεν μένει ίδιο, ούτε κι εμείς

      Διαγραφή